شايد در ظاهر امر اين سخن پارادوكسيكال و متناقض به نظر برسد. چگونه ممكن است اصولگرايان با آن پشتوانه عظيم ديني و الهي‌شان، اصرار و تاكيد بر حركت در چارچوب اصول و رهنمودهاي شريعت، در جهان‌بيني‌شان ملهم و متاثر از انديشه‌هاي چپ (آن هم به معناي ماركسيستي) آن باشد؟ اما واقعيت آن است كه بخش عمده‌‌يي از نگاه اصولگرايان به جهان و جامعه در حقيقت ارث و ميراث ماركسيست‌ها و دقيق‌تر گفته باشيم، ارث و ميراث حزب توده ايران است. البته كه آنان اين را منكر شده و همه آرا و انديشه‌شان را از جمله و بالاخص نگاه‌شان به جهان، تاريخ و جامعه ايران برگرفته از شريعت اسلام و فقه جعفري مي‌پندارند. اما بسياري از آنان نمي‌دانند آرا و انديشه‌هاي آنان در آن سه حوزه در حقيقت برگرفته از نگاه ماركسيستي است تا رهنمودهاي فقهي و حوزوي. داستان اين حكايت غريب باز مي‌گردد به 67 سال پيش، به شهريور 1320 و سقوط رضاشاه. رضاشاه ايران را در قريب به دو دهه به زير شست خود داشت. نظام مخوف پليسي وي اجازه عرض‌اندام هيچ فكر و انديشه‌‌يي را اعم از اسلامي، ليبرال، غربي، شرقي يا ماركسيستي نمي‌داد. در سال 1310 اعتصاب عمومي گسترده‌‌يي در تاسيسات نفت خوزستان به وقوع پيوست.
مبلغ واقعی 24,000 تومان 15% تخفیف مبلغ قابل پرداخت 20,400 تومان
برچسب های مهم
