|
کاهش کميت و کيفيت آب به دليل اضافه برداشت و تداوم خشکسالي، خسارات جبران ناپذيري به منابع آب زيرزميني استان لرستان وارد کرده است. دشت مرکزي يکي از دشت هاي حوضه آبريز خرم آباد که در اين پژوهش به مطالعه آن پرداخته شده است، نيز در سال هاي اخير دچار افت سطح آب گرديده است. مديريت منابع آب، مهمترين و راهبردي ترين روش براي کنترل اين بحران روزافزون مي باشد. گام نخست براي دستيابي به اين هدف، ارزيابي هيدروشيميايي آبخوان است. بدين منظور، پارامترهاي EC، pH، TDS، آنيون ها و کاتيون هاي اصلي در 40 نمونه با پراکندگي مناسب در کل آبخوان اندازه گيري شد. براي بررسي و تعيين عوامل تأثيرگذار بر کيفيت آبخوان، از نسبت هاي يوني، شاخص اشباع و نمودارهاي گيبس، تبادل يوني و TDI استفاده شد. نمودار پايپر نشان داد که کل آبخوان داراي ترکيب بي کربناته کلسيک و متأثر از گسترش و انحلال سازندهاي کربناته در محدوده ي مطالعاتي است. براساس نسبت هاي يوني مشخص گرديد که ترکيب آب متأثر از هوازدگي سنگ هاي کربناته، کاني هاي پلاژيوکلاز و در مرحله بعدي، فرآيندهاي تبادل يوني مستقيم و معکوس مي باشد. محاسبه شاخص اشباع نشان داد که به دليل تشکيلات زمين شناسي، آبخوان نسبت به کاني هاي ژيپس، انيدريت و هاليت، تحت اشباع و نسبت به آراگونيت، کلسيت و دولوميت فوق اشباع است. براساس نمودار گيبس مشخص شد که هوازدگي، فرآيند غالب در تعيين کيفيت آب مي باشد و تبادل يوني ديگر فرآيندهاي مؤثر در کيفيت است. اثر تبادل يوني توسط نمودارهاي ترکيبي نيز به وضوح قابل مشاهده است. افزايش غلظت کل املاح محلول در آبخوان عمدتاً متأثر از افزايش يون هاي کلسيم، منيزيم و بي کربنات است و يون هاي سديم و سولفات در درجه دوم اهميت قرارمي گيرند. يون هاي کلر و پتاسيم در کل آبخوان غلظت تقريباً ثابتي دارند.
|
مبلغ واقعی 24,000 تومان 15% تخفیف مبلغ قابل پرداخت 20,400 تومان
