توسعه پایدار به عنوان پارادایم غالب در سده بیست و یکم به طور روز افزونی به عنوان تنها راه حل برای معظلات موجودجهانی،مطرح شده است.توسعه پایدار رویکردی است برای توسعه اقتصادی با درنظرگرفتن تگهداری و حفظ کیفیت منابع طبیعی درطول زمان است.برای آنکه
توسعه پایدار از لجاظ اخلاقی با ثبات باشد،بایدسطح زندگی اقشار کم درآمد و مستضعف جامعه بهبود یابد و در عین حال از واردآوردن خسارات جبران ناپذیر بر سرمایه نسل های آینده ممانعت شود.طبق آمار و تحقیقات صورت گرفته عمده ترین مسئله خانوار روستایی در ایران مشکلات افتصادی و فقر می باشد.از آنجاکه گردشگری روستایی در بستری از مکان صورت می پذیرد،سیستم اطلاعات جغرافیایی قادرباشد نقش شایسته ای درتمام مراحل گردشگری روستایی که به عنوان اقتصاد مکمل درکاهش فقر روستایی و جلوگیری از فشار برمنابع مطرح می باشد،ایفا نماید.در انتها راهکارهایی براساس یافته های تحلیل ارائه گردید.
